|
|
Voor de beschrijving van soorten uit de familie Nothosauridae is alleen maar schedelmateriaal gebruikt, omdat er tot nog toe op de hele wereld slechts enkele volledige skeletten gevonden zijn. Daarom moeten we ons bij een karakterisering noodgedwongen beperken tot de botjes waaruit de schedel is samengesteld. Nothosaurus marchicus is een visetend zeereptiel van 1,5 - 2 meter lang. Het dier verschilt slechts weinig van N. marchicus. Hierbij zijn de volgende verschillen belangrijk: N. marchicus heeft drie tanden tussen de grijptanden in de bovenkaak de grijptanden van de snuit. De vijfde grijptand van het premaxillair is duidelijk kleiner. Het jukbeen loopt helemaal door tot in de oogkas. Het ploegschaarbeen (vomer) loopt ver naar achteren door en de schedelopening bij de pijnappelklier ligt in een duidelijk verdiepte sleuf.
Met name de tanden in de kaak wijzen erop dat we te maken hebben met een typische viseter. Daarnaast gebruikte de nothosaurus zijn ledematen voornamelijk om te zwemmen en kon hij er slecht op lopen.
Nothosaurus marchicus bracht het grootste deel van zijn tijd door in zee.
|
|
Resten van N. marchicus zijn tot nu toe alleen bekend uit Winterswijk, maar andere leden uit de familie zijn in het grootste deel van Eurazië en Noord-Afrika gevonden. Er zijn echter vrijwel geen ontsluitingen van de gesteentelagen uit de precieze tijd waarin we N. marchicus zouden kunnen verwachten.
Nothosaurus marchicus komt voor in het Anisien, het oudste deel van het Midden-Trias, ongeveer 240 miljoen jaar geleden.
De precieze afstamming van Nothosaurus marchicus en de Nothosaurus-familie wordt nog altijd druk bediscussieerd. Uit China komen recentelijk vondsten die wijzen op een nauwe verwantschap met een ander geslacht, Lariosaurus. Mogelijk worden beiden in de toekomst nog wel samengevoegd tot één familie.
|
|
De enige vindplaats tot nu toe, zowel in Nederland als in de wereld, is de Ankerpoortgroeve in Winterswijk. In Naturalis in Leiden, museum Jannink in Enschede en museum Freriks in Winterswijk ligt botmateriaal. Het exemplaar waarop de soortbeschrijving is gebaseerd, het zogenaamde holotype, bevindt zich in Naturalis, een paratype in Museum Jannink, dat inmiddels is overgegaan in Museum TwentseWelle in Enschede.
- Paul Albers, Naturalis
Albers, P. C. H. & O. Rieppel, 2003. A new species of the sauropterygian genus Nothosaurus from the Lower Muschelkalk of Winterswijk, The Netherlands. - Journal of Paleontology 77(4): 738-744.
Albers, P.C.H., 2011. New Nothosaurus skulls from the Lower Muschelkalk of the western Lower Saxony Basin (Winterswijk, the Netherlands) shed new light on the status of Nothosaurus winterswijkensis. Netherlands Journal of Geosciences - Geologie en Mijnbouw 90(1): 15 -21.
Oosterink, H. W., 1986. Winterswijk, Geologie. Deel II. De Trias-periode (geologie, mineralen en fossielen). - Wetenschappelijke Mededeling van de Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging 178: 1-120.
Oosterink, H., W. Berkelder, C. de Jong, J. Lankamp & H. Winkelhorst, 2003. Sauriërs uit de Onder-Muschelkalk van Winterswijk. - Staringia 11.
Rieppel, O. & R. Wild, 1996. A revision of the genus Nothosaurus (Reptilia, Sauropterygia) from the Germanic Triassic, with comments on the status of Conchiosaurus clavatus. - Fieldiana: Geology, New Series 40: 1-85.
